Domy altarystów

Plac Kościelny i domu altarystów – XIX wiek

Do XIX wieku przy monumentalnych gmachu kościoła św. Jakuba wznosiły się bardzo charakterystyczne zabudowania, a mianowicie domy altarystów. Kim byli?

Domy altarystów zajmowały róg Placu Kościelnego oraz dzisiejszej ulicy Teatralnej. Altaryści w kościele św. Jakuba zajmowali się tzw. altariami. Były to specjalne fundacje przy poszczególnych ołtarzach utworzone przez osoby prywatne. Ponadto altaryści organizowali także wspólne modlitwy i dbali o pamięć fundatora. Do czasów przebudowy świątyni w XVII wieku, wewnątrz znajdowało ponad 40 ołtarzy. Umiejscowione były nie tylko wewnątrz kaplic, ale także w ścianach między nimi oraz przy filarach.

Mnogość fundacji brała się między innymi z wysokiej rangi kościoła św. Jakuba. Oprócz mecenatu biskupiego, parafia mogła liczyć także na hojne wsparcie prywatnych donatorów.

Charakterystyczne podziały i proporcje budynków altarystów skazują jeszcze na ich średniowieczny rodowód. Oczywiście w czasach nowożytnych otrzymały tynkowe ściany oraz szczyty zgodne z epoką. Na jednej z kamienic, pomiędzy oknami I piętra widoczne jest malowidło z przedstawiem figuralnym.

Rozbiórka – 1892 rok

Kres tej zabudowy miał miejsce po XIX wieku. Wówczas to domy zostały rozebrane, a na ich miejscu powstał internat dla chłopców. Budynek ten szczęśliwie przetrwał burzliwy czas II wojny światowej oraz późniejszych rozbiórek. Obecnie gmach zajmuje Sąd Rejonowy.

Zdjęcia archiwalne: polska-org.pl